مشابه

مشابه

Moshabe
مشابه

مشابه

Moshabe

دانلود پکیج (پروتکل) درمان شناختی رفتاری اختلالات تغذیه ای به صورت راهنما محور بر اساس CBT-E


پکیج (پروتکل) درمان شناختی رفتاری اختلالات تغذیه ای به صورت راهنما محور بر اساس CBT-E

پکیج (پروتکل) درمان شناختی رفتاری اختلالات تغذیه ای به صورت راهنما محور بر اساس CBTE در 78 صفحه فارسی در قالب فایل ورد قابل ویرایش

دانلود پکیج (پروتکل) درمان شناختی رفتاری اختلالات تغذیه ای به صورت راهنما محور بر اساس CBT-E

پروتکل درمان شناختی رفتاری اختلالات تغذیه ای به صورت راهنما محور بر اساس CBTE
پکیج درمان شناختی رفتاری اختلالات تغذیه ای به صورت راهنما محور بر اساس CBTE
درمان شناختی رفتاری اختلالات تغذیه ای به صورت راهنما محور بر اساس CBTE
دانلود پروتکل درمان شناختی رفتاری اختلالات تغذیه ای به صورت راهنما محور بر اساس CBTE
پکیج درمانی اختلالات تغذیه ای
دسته بندی پکیج های درمانی روانشناسی
فرمت فایل doc
حجم فایل 1706 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل 78

پکیج (پروتکل) درمان شناختی رفتاری اختلالات تغذیه ای به صورت راهنما محور بر اساس CBT-E در 78 صفحه فارسی در قالب فایل ورد قابل ویرایش

 

ویژگی های فایل:

نکته مهم: پروتکل حاضر یک پروتکل Transdiagnostic است .

نوع پروتکل: راهنما محور (یعنی گزینش فرمولاسیون برگزاری جلسات با درمانگر است و درمانگر خود باید با توجه به ارزیابی و راهنمای موجود، جلسات را تیتر گذاری و تدوین کند) و در مقاطعی مصاحبه ای

78 صفحه ورد قابل ویرایش

با فونت B Nazanin سایز 14 و فاصله خطوط 1.5

به شیوه APA

این محصول مناسب برای دانشجویان، اساتید، روانشناسان، کلاسهای آموزشی، کنفرانسها، وبینارها، متخصصین و سایر رشته های مرتبط می‌باشد.


فهرست مطالب:

پیش گفتار
مقدمه
طبقه بندی و تشخیص
ویژگی های بالینی
بی اشتهایی عصبی
وسواس پرخوری عصبی
اختلال تغذیه ای NOS
توسعه و جریان بعدی
چشم انداز Transdiagnostic
نظریه ی شناختی-رفتاری مراقبت اختلالات تغذیه ای
پرخوری عصبی
کم اشتهایی عصبی و اختلال تغذیه ای NOS
تحقیقات درمانی
افزایش درمان شناختی-رفتاری
کلیات درمان
بیمار
درمانگر
ارزیابی بیماران و آماده سازی آن ها برای درمان
دیدار (ها) ی اولیه ی ارزیابی
نتیجه ی ارزیابی
موانع CBT-E
افسردگی بالینی
سوء مصرف مداوم مواد
بحران ها و مشکلات بزرگ زندگی
ناتوانی در دنبال کردن درمان
عدم موفقیت CBT-E در گذشته
طول درمان
پیاده سازی CBT-E
پروتکل درمانی
مراحل درمان
مرحله 1
سازماندهی خودمراقبتی در زمان واقعی
سازماندهی توزین هفتگی
آموزش بیمار درباره ی مشکلات تغذیه
ایجاد " تغذیه ی منظم "
سه مشکل رایج در هنگامی که به بیماران کمک می شود این الگوی تغذیه را بپذیرند.
مشارکت سایر افراد مهم
مرحله ی 2
ایجاد یک ارزیابی مشترک از پیشرفت
طراحی مرحله ی 3
مرحله ی 3
پنج عنصر اصلی این جنبه از درمان
شناسایی ارزیابی بیش از حد و عواقب آن
گسترش حوزه های نادیده گرفتن خود – ارزیابی
بررسی و نظارت بدنی و پرهیز از آن
تشخیص فرم های غیر معمول از بررسی بدنی
تشخیص فرم های مراقبتی بیشتر برای بررسی بدنی
تشخیص " احساس چاق شدن "
مراحل تشخیص احساس چاق شدن
کاوش اولیه از ارزیابی بیش از حد
مشخص سازی رژیم غذایی
 عوارض جانبی
انواع مکانیزم های مختلفی که ممکن است بیمار با آن درگیر باشد
مرحله ی 4
کاهش خظر ابتلا به بیماری در آینده
به حداقل رساندن خطر عود
درمان پایانی
ایجاد بررسی پس از درمان
نکته های نهایی
منابع

 

توضیح در مورد شیوه توضیحات پروتکل و مبنای آن:

درمان های راهنما محور به معالجان اجازه می دهد تا به گونه های متنوعی درمان را شخصی سازی کنند؛ شامل گسترش یک برنامه درمانی برای بیماران در مدل درمان کلی و ارزیابی جلسه به جلسه ( بر پایه ی خود مراقبتی ) برای تخمین زمان و اهداف مشارکت است. با این وجود، چالش این است که انعطاف پذیری بیشتری در فرمولاسیون درمان راهنما محور ایجاد شود که قابلیت بررسی بیماران به شیوه ای شخصی و منعطف را می دهد. امید ما این است که CBT-E یک گام جلوتر در این رویکرد است. محدودیت اصلی برخی از درمان های راهنما محور این است که درمان معمولا توسط تشخیص DSM-IV بیمار انجام می شود. این ناهمگونی را که در بیشتر دسته بندی های DSM وجود دارد نادیده می گیرد در مقابل، CBT-E از یک Transdiagnostic مشتق شده است و فرم دقیق آن به یک فرمولاسیون انفرادی تری نسبت به DSM-IV وابسته است. بنابراین، از آن جایی که درمان در آنالیز رایج تر است، یک ویژگی رفتار درمانی هم از درمان تجربی برای پرخوری عصبی مشتق شده است. یک چالش کلی در تأکید بر انعطاف پذیری بیشتر درمان، انعطاف پذیری بالینی است با مدل ساخته شده و خاص درمان راهنما محور. CBT-E برای رسیدن به این هدف با شناسایی مکانیزم هایی که اختلالات تغذیه ی بیماران خاص را حفظ می کند تلاش می کند و سپس آن ها را با شیوه ای درمانی مبتنی بر سند ( شواهد )مورد هدف قرار می دهد.

 

توضیح در مورد پروتکل، گروه سنی و وزنی قابل استفاده :

CBT-E یک درمان برای بیمارانی با یک مشکل تغذیه ای با شدت بالینی است ( یعنی اختلال ماندگار است و به طور قابل توجهی با عملکرد روانی اجتماعی یا سلامتی فیزیکی اش مرتبط است). نسخه ی بزرگسالان درمان برای بیماران 18 سال به بالا طراحی شده است. این به طور یکسان برای مردان و زنان مناسب است. از آن جایی که یک درمان مبتنی بر سرپایی بودن بیمار است، این ضروری است که برای بیمار امنیت وجود دارد که به این طریق، به لحاظ فیزیکی و روانشناسی مدیریت کند. در عمل این بدان معناست که وضعیت فیزیکی بیمار باید پایدار باشد و او نباید در معرض خودکشی باشد. درمان با بیماران در شدت طیف وزنی استفاده نشده است بلکه برای بیمارانی با BMI بین 15 و 40 طراحی شده است. اگرچه بعضی بیماران با BMI زیر 15 می توانند با CBT-E مدیریت شوند، این بهترین روش برای درمانگران با تجربه است. بیماران با یک BMI بالای 40 دارای نیازهای خاص درمانی هستند و ممکن است نامزد جراحی چاقی باشند.

 

مراحل درمان

درمان 4 مرحله دارد:
•    مرحله 1 – این مهم ترین است. اهداف این است که بیمار را  در درمان و تغییر برای ساخت یک فرمولاسیون از فرایند های محافظت از اختلالات تغذیه با گسترش اطلاعات و ارائه ی وزن هفتگی و یک الگو از تغذیه ی منظم مشارکت دهد. قرار ملاقات ها دو بار در هفته و به مدت 4 هفته است.
•    مرحله 2 – هدف این مرحله برای معالج و بیمار این است که وضع موجود، فرایند بررسی، شناخت موانع تغییر و فرمولاسیون مورد نیاز را درک کرده و برای مرحله ی 3 برنامه ریزی کنند. این مرحله معمولا شامل 2 ملاقات است در هفته ای مجزا.
•    مرحله 3 – این قسمت اصلی درمان است. هدف این است که به مکانیزم های کلیدی بپردازیم که اختلال تغذیه بیمار را محافظت می کنند. 8 ملاقات هفتگی در آن وجود دارد.
•    مرحله 4 – این مرحله ی نهایی درمان است و تمرکز بر  روی آینده.3 هدف در آن وجود دارد: اولی این است که اطمینان حاصل شود که تغییرات ایجاد شده در درمان بیش از چندین ماه بعد نیز حفظ می شوند و دومی این است که ریسک عود کردن در طولانی مدت به حداقل برسد. سه ملاقات در هر 2 هفته ی مجزا وجود دارد. علاوه بر این جلسات، یک قرار ملاقات 20 هفته بعد از اتمام درمان نیز وجود دارد.

دانلود پکیج (پروتکل) درمان شناختی رفتاری اختلالات تغذیه ای به صورت راهنما محور بر اساس CBT-E

پکیج (پروتکل) درمان شناختی رفتاری برای اختلال وحشت زدگی (پانیک)


پکیج (پروتکل) درمان شناختی رفتاری برای اختلال وحشت زدگی (پانیک)

پکیج (پروتکل) درمان شناختی رفتاری برای اختلال وحشت زدگی (پانیک) در 42 صفحه فارسی در قالب فایل ورد قابل ویرایش

دانلود پکیج (پروتکل) درمان شناختی رفتاری برای اختلال وحشت زدگی (پانیک)

پروتکل درمان شناختی رفتاری برای اختلال وحشت زدگی (پانیک)
پکیج درمان شناختی رفتاری برای اختلال وحشت زدگی (پانیک)
درمان شناختی رفتاری برای اختلال وحشت زدگی (پانیک)
دانلود پروتکل درمان شناختی رفتاری برای اختلال وحشت زدگی (پانیک)
جلسات درمان شناختی رفتاری برای اختلال وحشت زدگی (پانیک)
 برنامه درمان شناختی رفتاری برای اختلال پانیک
دسته بندی پکیج های درمانی روانشناسی
فرمت فایل doc
حجم فایل 72 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل 42

پکیج (پروتکل) درمان شناختی رفتاری برای اختلال وحشت زدگی (پانیک) در 42 صفحه فارسی در قالب فایل ورد قابل ویرایش

 

ویژگی های فایل:

شامل 6 جلسه درمانی

بصورت آموزش گروهی و فردی و دارای توضیحات کامل هر جلسه

42 صفحه ورد قابل ویرایش

با فونت B lotus سایز 14 و فاصله خطوط 1.5

دارای رفرنس معتبر و به شیوه APA

به همراه پیوست تمرینات عملی

این محصول مناسب برای دانشجویان، اساتید، روانشناسان، کلاسهای آموزشی، کنفرانسها، وبینارها، متخصصین و سایر رشته های مرتبط می‌باشد.


فهرست مطالب:

جلسه اول - ارزیابی و آموزش بیمار

جلسه دوم - آرام سازی و باز آموزی تنفسی

جلسه سوم - شناسایی افکار ناکارآمد و مقابله با آن

جلسه چهارم - مواجهه

جلسه پنجم - مواجهه و بازسازی شناختی

جلسه ششم - پی گیری

پیوست ها

پرسشنامه اضطراب بک

برگه اطلاعات تحریف های شناختی

کار برگ یادداشت روزانه افکار منفی

کار برگ مقابله با افکار منفی

برگه دستورالعمل آرام سازی

برگه دستورالعمل باز آموزی تنفس

کار برگ سلسه مراتب موقعیت های آغازگر پانیک

کار برگ تمرین مواجهه

منابع


نمونه ای از جلسات که در این پروتکل وجود دارد:

جلسه اول - ارزیابی و آموزش بیمار
اهداف جلسه:
1. برقراری ارتباط درمانی
٢. اخذ شرح حال از بیمار و ارزیابی شدت اختلال
٣. آموزش بیمار
۴. تعیین اهداف
وسایل مورد نیاز:
۱. راهنمای مداخله مختصر در اختلال پانیک
۲. پرسشنامه اضطراب بک
مروری بر جلسه
جلسه اول به تعبیری مهمترین جلسه درمان است چرا که بیشتر بیماران بعد از این جلسه است که تصمیم می گیرند درمان را ادامه دهند یا آن را قطع کنند. بنابراین، شما باید بتوانید رابطه درمانی خوبی با بیمار برقرار کرده و او را نسبت به درمان امیدوار سازید. همچنین، در این جلسه باید یک سری اطلاعات را در مورد حمله پانیک، و علل و درمان آن در اختیار بیمار بگذارید و در نهایت، با همکاری بیمار اهداف درمان را تعیین کنید.

1. برقراری ارتباط درمانی
بیمار وقتی نزد درمانگر می آید در انتظار از او دارد: اول این که درمانگر اضطراب و درماندگی او را درک کند و دوم این که برای مشکل وی راه حلی داشته باشد. در یک ارتباط درمانی موفق، باید بتوانید به بیمار نشان دهید که می توانید به این انتظارات بیمار پاسخ دهید.
بنابراین، برای ایجاد یک ارتباط درمانی خوب، سعی کنید وقتی بیمار درباره ترس و وحشتش حرف می زند، احساس او را بفهمید. برای این کار به دقت به حرف های بیمار گوش کنید، سر خود را به علامت گوش دادن تکان دهید، در حالت نشسته بر روی صندلی کمی به جلو خم شوید تا نشان دهید موضوع برایتان مهم است و در نهایت با احساس بیمار همدلی کنید. برای مثال بگویید "این حمله ها باید خیلی آزاردهنده باشند ".
علاوه بر این، امیدواری خود را نسبت به بهبود بیمار نشان دهید. مثلا به بیمار بگویید "میدونم این بیماری تاب و توانت را گرفته، اما خوشبختانه درمان های خوب و موثری برای آن وجود دارد ".
نکته مهم آن است که بهیچوجه بیمار را نصیحت نکنید چون این کار به رابطه درمانی صدمه می زند. مثلا به بیمار نگویید " حل این مشکل فقط به سعی و پشتکار تو بستگی دارد. تو باید سخت تلاش کنی، اون موقع مقابله با حمله پانیک سخت نخواهد بود. اگر چه این حرف اشتباه نیست اما لحن نصیحت گرانه دارد.

٢. اخذ شرح حال از بیمار
بیماران به درمانگران باتجربه، اعتماد می کنند. بنابر این، دانش بالینی و تجربه درمانی خود را با سوالات دقیق نشان دهید. حتی وقتی بیمار از طرف همکاران به شما ارجاع شده و در نامه ارجاعی و یا پرونده وی، تشخیص او ذکر شده است، باز هم گرفتن شرح حال مناسب ضروری است. این کار هم به بهبود رابطه درمانی کمک می نماید و هم اطلاعات لازم را برای مراحل بعدی مداخله آماده می کند.
در اخذ شرح حال، موضوعات زیر را روشن کنید:
• بیمار به خاطر چه مشکلی مراجعه کرده است؟ و علائم آن کدامند؟
• مشکل از کی شروع شد؟ و چرا؟
• بیمار درباره این مشکل چطور فکر می کند؟
• بیمار برای از برطرف کردن مشکل تا حالا چه کارهایی کرده است؟ و نتیجه آن چه بوده است؟
• مشکل فعلی چه تأثیری بر زندگی و روابط بیمار داشته است؟

۳. ارزیابی شدت اضطراب
مشکل اصلی بیمار، اضطراب شدید (وحشت زدگی) است. برای ارزیابی شدت این اضطراب از دو شیوه می توان استفاده کرد. اول اینکه از خود بیمار سوال کنید که سطح اضطرابش چقدر است و دوم از یک پرسشنامه معتبر اضطراب استفاده کنید.
برای بیمار توضیح دهید که ارزیابی شدت اضطراب کمک می کند تا در انتهای کار متوجه شویم درمان چقدر موفق بوده است. سپس از بیمار بخواهید پرسشنامه اضطراب بک (پیوست را ملاحظه کنید) را تکمیل کند.

4. آموزش بیمار
درست است که بیماران، حمله پانیک را به کرات تجربه کرده اند ولی ممکن است چیز زیادی درباره ماهیت ندانند. توصیف ماهیت این اختلال می تواند باورهای اشتباه آنان را در مورد عواقب ترسناک این بیماری مانند سکته، غش و غیره اصلاح کرده و دیدگاه او را درباره بیماری اش تغییر دهد. این تغییر نگرش، سنگ بنای اولیه درمان است.
توضیح حملات پانیک
حمله پانیک را به صورت زیر برای بیمار توضیح دهید. در تمامی موارد سعی کنید توضیحات خود را با سطح سواد و درک بیمار انطباق دهید:
تقریبا همه افراد گاهی دچار اضطراب می شوند. اما علامت بارز حمله های پاتیک این است که میزان اضطراب خیلی زیاد است. شما ممکن است تفسیر نادرستی از این اضطراب شدید داشته باشید و فکر کنید دارید سکته قلبی می کنید یا یک مشکل پزشکی دیگر دارید، دارید دیوانه می شوید و یا ممکن است کاملا کنترل تان را از دست بدهید. در طی حمله پانیک، ممکن است احساس نفس نفس زدن، گر گرفتی، ناراحتی معده، وزوز گوش، احساس قریب الوقوع بودن مرگ، لرزش، گیجی، خفگی، درد سینه، عرق کردن و تپش قلب را تجربه کنید (این ها علایم حمله پانیک هستند).
اختلال پانیک را اغلب "ترس از ترس " می نامند چون افراد مبتلا به این اختلال از علایم ترس (یا یک حمله پانیک) هراس دارند و این علایم را طوری تفسیر می کنند که انگار دارد اتفاق بدی برایشان می افتد. ترس بهنجار زمانی اتفاق می افتد که ما در خطر واقعی هستیم و ترس مثل یک آژیر به مغزمان خبر می دهد که در خطر قرار داریم تا بتوانیم از خودمان در برابر این خطر محافظت کنیم. علایم ترس (تپش قلب، نفس نفس زدن و...) به این خاطر ایجاد می شوند که به ما نیرو و انرژی لازم را برای فرار یا مقابله بدهد که اصطلاحا به آن پاسخ جنگ اگریز می گویند. در اختلال پانیک، بدن ما فکر می کند در خطر هستیم، در حالیکه هیچ خطر واقعی وجود ندارد. وقتی ترس در غیاب خطر اتفاق می افتد، آن را "آژیر اشتباه " می نامیم. این شبیه یک آژیر آتش سوزی است وقتی که هیچ جایی آتش نگرفته است. وقتی این حملات تکرار می شود و شما نمی دانید چرا این علایم را تجربه می کنید ممکن است فرض کنید که حمله پانیک نشانه آن است که اتفاق بدی دارد در بدن یا ذهن شما اتفاق می افتد. طنز تلخ قضیه اینجاست که شما به تدریج از همان علایمی می ترسید که برای محافظت شما در برابر خطر ایجاد شده بودند.
علاوه بر این، چون افراد مبتلا به اختلال پانیک معتقدند که حملات پانیک خطرناک هستند، درباره رخ دادن حملات در آینده نگران می شوند (به این نگرانی، "اضطراب انتظارى " می گویند). همچنین آن ها از هر چیزی که شبیه علایم پانیک بوده و احساس های مشابهی را به وجود آورد (گرما، ورزش، لذت یا به هیجان آمدن، تحریک جنسی، خشم، نور آفتاب، و غیره) می ترسند و از آن اجتناب می کنند (به این رفتار، "اجتناب" می گویند، که نقش مهمی در تداوم و عدم بهبودی پانیک دارد). افراد مبتلا به اختلال پانیک به این احساس های درونی توجه زیادی می کنند: "قلبم داره تند میزنه. دارم حمله قلبی پیدا می کنم" یا "احساس ضعف و گیجی می کنم. دارم از حال می رم (به این حالت، "گوش به زنگی نسبت به احساس های درونی" و "سوء تعبیر " آن ها می گویند). همچنین بسیاری از این افراد حمله پانیک را موقع خواب تجربه می کنند.»
بسیاری از بیمارانی که اختلال پانیک دارند "گذر هراسی" را هم تجربه می کنند. آن ها از موقعیت هایی که بیرون آمدن یا فرار از آن جاها مشکل است، می ترسند (مثلا، " ممکن است تو مترو دچار حمله اضطرابی شوم و جلوی مردم غش کنم"). آن ها ممکن است تنها در خانه نمانند و یا به تنهایی بیرون نروند. این افراد می ترسند که در مکآن ها یا موقعیت هایی مثل سوپر مارکت ها، بازار، قطار، مترو، هواپیما، پل، جاهای مرتفع، تونل، آسانسور و...دچار حمله پانیک شده و نتوانند از آن فرا کنند. اگر هم مجبور شوند به این مکان ها بروند معمولا به روش های گوناگون سعی می کنند در خود احساس در امنیت بودن" ایجاد کنند. مثلا همیشه همراه یک فرد دیگر بیرون بروند که بتواند در صورت لزوم به آن ها کمک کند. اگرچه این تلاش ها در کوتاه مدت موفقیت آمیز هستند، ولی در دراز مدت واقعا مشکل آن ها را تشدید می کند.
 توصیف علت پانیک:
تحقیقات نشان می دهد اختلال پانیک علل متعددی دارد و در واقع از ترکیبی از عوامل عوامل زیستی و روان شناختی ناشی می شود. اضطراب ممکن است وراثتی باشد و یا از تجارب اولیه زندگی آموخته شود.
افراد مبتلا به پانیک شدید به احساس های جسمی شان توجه کرده و آن ها را به شکل فاجعه آمیزی تعبیر می کنند. برای مثال، آن ها ممکن است به ضربان قلبشان توجه کرده و عجولانه نتیجه بگیرند که دارند حمله قلبی می کنند. همچنین موقعیت های استرس برانگیز ممکن است حمله های پانیک اولیه را در افراد مستعد فعال کنند - برای مثال، ترک خانه، مشکلات ارتباطی، جراحی، مسئولیت های جدید، یا بیماری جسمی.
برداشت های نادرستی که در مورد حمله پانیک وجود دارد
اکثر افراد، علایم پانیک را نشانه ای از وجود یک بیماری خطرناک جسمی، روانی یا از دست دادن کنترل تفسیر می کنند. آن ها ممکن است معتقد باشند که واقعا بیماری قلبی یا اسکیزوفرنی دارند، ممکن است ارتباطشان را با واقعیت را از دست بدهند، غش و یا سکته قلبی کنند؛ یا حوادث ترسناک دیگری برایشان اتفاق بیفتد. آن ها همچنین ممکن است بترسند که حمله های پانیک علامت یک مشکل شدید روانی باشد و در نتیجه ممکن است افسرده و وابسته شوند.
برخی هم ممکن است به غلط معتقد باشند که حملات پانیک علامت مشکلات عمیق و ریشه دار هستند. آن ها اغلب باورهای غیر واقع بینانه ای درباره اضطراب دارند، مانند اضطراب در هر صورت بد است "، و "من باید فورا از شر اضطرابم خلاص شوم". بقیه معتقدند که چون سال ها، اختلال پانیک داشته اند پس هیچ وقت نمی توانند بهبود پیدا کنند. با این همه، باید برای بیمار توضیح دهید که این بیماری به درمان خوب پاسخ می دهد. درمان شناختی- رفتاری به افراد کمک می کند برداشتها و قضاوت هایشان اشتباه شان را درباره این اختلال اصلاح کنند.»
درمان پانیک
برای حملات پانیک درمان های موثری وجود دارد. دو نوع مهم درمان، دارو درمانی و درمان شناختی رفتاری است. داروها کمک می کند تا علایم اختلال پانیک و گذرهراسی کم شوند. بنابراین لازم است تا هر وقت که پزشک صلاح می داند داروی خود را ادامه دهید چون قطع خودسرانه آن ممکن است موجب عود پانیک شود.
درمان شناختی رفتاری که در اینجا از فرم ختصر آن استفاده می شود از جمله موثرترین درمان ها برای اختلالات اضطرابی از جمله پانیک و گذرهراسی است. این درمان به بیمار کمک می کند تا اضطراب خود را با استفاده از تکنیک های آرام سازی کاهش دهد، باورهای غلط خود را در مورد علائم پانیک اصلاح کند، و با موقعیت هایی که از آن اجتناب می کند، بتدریج مواجه شود.
از بیمار چه انتظاری می رود
درمان شناختی رفتاری درمانی است که باید در آن مشارکت فعالی داشته باشید. از شما انتظار می رود هفته ای یک بار (گاهی بیش از یک بار در هفته) به جلسات درمان بیایید، فرمهای بررسی مشکلات را پر کنید و تمرین های درمانی را بین جلسات انجام دهید. گاهی یک دوره پنج جلسه ای برای درمان اختلال پانیک کافی نیست و ممکن است به جلسات بیشتری نیاز داشته باشید. در این صورت، شما را به متخصص روان شناسی بالینی ارجاع می دهیم تا درمان کامل تری را برای شما انجام دهد.

5. تعیین اهداف درمان
همچنین در جلسه اول باید با بیمار در مورد اهداف درمان به توافق برسید. بیماران از این نظر تفاوتهایی با هم دارند. برخی از آنان می خواهند بلافاصله حالشان خوب شود، تمایلی به انجام تمرین های درمانی ندارند، ایرادی در افکار شان نمی بینند و غیره. در مقابل، تعدادی دیگر از آنان اهل مشارکت فعال در درمان هستند، تمرین ها را کامل انجام می دهند، افکار منفی را به خوبی شناسایی می کنند و از توصیه های درمانگر تبعیت می کنند. بنابراین، با بیمار در این مورد به توافق برسید که در جلسات درمان به دنبال چه چیزی هستید، چه مقدار بهبودی را انتظار دارید، چقدر کار و تمرین نیاز هست، مداخله چقدر طول می کشد، و اگر نتیجه دلخواه حاصل نشد چه کارهای دیگری باید انجام گیرد. در پایان جلسه از بیمار بخواهید اگر سوالی و یا ابهامی وجود دارد، بپرسد.

دانلود پکیج (پروتکل) درمان شناختی رفتاری برای اختلال وحشت زدگی (پانیک)